„Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni” (Mt 5,4)

„Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony” (Łk 14, 11).

„Dajcie, a będzie wam dane; miarę dobrą, natłoczoną, utrzęsioną i opływającą wsypią w zanadrza wasze” (Łk 6,38).

Któż nas może odłączyć od miłości Chrystusowej? (Rz 8,35)

„Oto moja matka i moi bracia. Bo kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie, ten mi jest bratem, siostrą i matką” (Mt 12,50).

„Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał” (Mt 10,40).

„Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was” (J15,3).

„Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli” (J 20, 29).

„Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie! Albowiem na tym polega Prawo i Prorocy”(Mt 7, 12).

Natychmiast ojciec chłopca zawołał: «Wierzę, zaradź memu niedowiarstwu!»  (Mk 9,24).[1]

„Okazywali nam niespotykaną życzliwość” (Dz 28,2).

„Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie” (Mt 24,42).