„Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wszyscy oni mieli wielką łaskę” (Dz 4,33).

Słowo, które usłyszymy w okresie Wielkanocy, zaprasza nas – w pełnej wolności tych, którzy otrzymali orędzie ewangeliczne – abyśmy również my stali się świadkami wydarzenia, które naznaczyło historię: Jezus zmartwychwstał!

Aby w pełni zrozumieć znaczenie tego wersetu zaczerpniętego z Dziejów Apostolskich, warto zacytować poprzedzające go zdanie: „Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne” (Dz 4,32).

„Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wszyscy oni mieli wielką łaskę”.

Tekst przedstawia pierwszą wspólnotę chrześcijańską ożywioną potężną mocą Ducha, trwającą w komunii, która pobudza ją do głoszenia wszystkim Ewangelii, Dobrej Nowiny, czyli tego, że Chrystus zmartwychwstał.

Są to ci sami ludzie, którzy przed Zesłaniem Ducha Świętego byli zalęknieni i przerażeni niedawnymi wydarzeniami, a teraz wychodzą na zewnątrz, gotowi dawać świadectwo aż po męczeństwo, dzięki mocy Ducha, który usunął lęk i obawy.

Mieli jedno serce i jedną duszę, miłowali się wzajemnie do tego stopnia, że oddawali do wspólnoty swoje dobra. Takie życie przyciągało coraz większe rzesze ludzi.

Kobiety i mężczyźni podążający za Jezusem słuchali Jego słów, żyli z Nim, służąc i miłując najbardziej potrzebujących, chorych. Widzieli na własne oczy cuda dokonane przez Jezusa. Ich życie zmieniło się, ponieważ wezwani do życia zgodnie z nowym prawem, stali się pierwszymi świadkami Boga żyjącego pośród ludzi.

Ale co dla nas, współczesnych naśladowców Jezusa, oznacza dawanie świadectwa?

„Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wszyscy oni mieli wielką łaskę”.

Najskuteczniejszym sposobem świadczenia o Zmartwychwstałym jest pokazanie, że On żyje i jest obecny pośród nas. „Jeśli będziemy żyli Jego Słowem, (…), utrzymując zapaloną w sercu miłość do bliźniego, jeśli dołożymy starań, by wśród nas zawsze podtrzymywać miłość wzajemną, wówczas Jezus Zmartwychwstały będzie żył w nas i pośród nas i będzie promieniował wokół swoim światłem i swoją łaską, przemieniając nasze otoczenie i przynosząc niezliczone owoce. I On sam, za pośrednictwem swego Ducha, będzie kierował naszymi krokami i naszymi działaniami. On będzie kształtował okoliczności i stwarzał okazje, by przynieść swoje życie ludziom, którzy Go potrzebują”¹.

„Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wszyscy oni mieli wielką łaskę”.

Margaret Karram² pisze: „Niezwykłe jest to zadanie, które apostołowie otrzymali bezpośrednio od Jezusa 2000 lat temu i które zmieniło bieg historii: Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu (Mk 16,15). Także dzisiaj to samo zaproszenie Jezus kieruje do nas: daje nam możliwość, by realizować je w świecie z całą naszą kreatywnością, zdolnościami i wolnością, które On sam nam dał”³.

Jest to głoszenie, które „nie kończy się wraz z Jego śmiercią. Przeciwnie, po zmartwychwstaniu i Pięćdziesiątnicy nabiera nowej siły, a uczniowie stają się odważnymi świadkami Ewangelii. A ich posłannictwo dotarło dzisiaj aż do nas. (…) Przeze mnie, przez każdego z nas, Bóg pragnie nadal opowiadać swoją historię miłości tym, z którymi dzielimy krótsze lub dłuższe drogi życia”⁴.

Opracowanie Patrizia Mazzoli i zespół Słów Życia

1 Ch. Lubich, Słowo Życia, Styczeń 1986.

2 Prezydent Ruchu Focolari (2021-).

3 Wystąpienie Margaret Karram z 15 września 2023 r.: „Wezwani i posłani”.

4 Tamże.