Słowo życia – wrzesień 2021
Pobierz pliki:
„Jeśli kto chce być pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich!” (Mk 9,35).
Idąc z Jezusem do Kafarnaum, uczniowie toczyli między sobą ożywioną dyskusję. Kiedy jednak Jezus zapytał ich, o czym rozmawiają, nie mieli odwagi, by Mu odpowiedzieć. Może trochę wstydzili się, że dociekali, kto z nich jest najważniejszy.
Jezus wielokrotnie mówił o cierpieniu jakie Go czeka, ale dla Piotra i pozostałych uczniów było to zbyt trudne do zrozumienia i do przyjęcia. W rzeczywistości, dopiero po śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa odkryją, kim On naprawdę jest, że jest On Synem Boga, który z miłości oddał życie.
Jezus – aby pomóc im stać się prawdziwie Jego uczniami – siada, przywołuje ich do siebie i wyjaśnia na czym polega ewangeliczne pierwszeństwo:
„Jeśli kto chce być pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich!”
Mimo że uczniowie są słabi i pełni lęku, Jezus ufa im i wzywa ich do pójścia za sobą, aby współuczestniczyli w Jego misji: służyli wszystkim. Przypomina się zachęta św. Pawła skierowana do chrześcijan w Filippi: „Niczego nie pragnąc dla niewłaściwego współzawodnictwa ani dla próżnej chwały, lecz w pokorze oceniając jedni drugich za wyżej stojących od siebie. Niech każdy ma na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też i drugich! To dążenie niech was ożywia; ono też było w Chrystusie Jezusie” (Flp 2,3-5). Służyć nie tyle jak niewolnik, który jest zmuszony do wykonywania swojej pracy, ale jak człowiek wolny, który hojnie dzieli się swoimi zdolnościami i swoim wysiłkiem, jak ktoś, kto czyni tak nie tylko dla jakiejś wybranej grupy, ale bez wyjątku i bez uprzedzeń dla wszystkich, którzy potrzebują jego pomocy.
Jest to wezwanie również dla nas, abyśmy mieli umysł i serce otwarte na rozeznanie potrzeb i troskę o innych, aby aktywnie budować autentyczne relacje pomiędzy ludźmi, aby nasze talenty zaowocowały dla dobra wspólnego – każdego dnia rozpoczynając od nowa, mimo niepowodzeń. Jest to zachęta do zajmowania ostatniego miejsca, aby pociągnąć wszystkich ku powszechnemu braterstwu.
„Jeśli kto chce być pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich!”
Chiara Lubich, komentując te Słowa Jezusa, podpowiedziała, jak wprowadzać je w życie: „Wybierając z Jezusem ostatnie miejsce jakie każdego dnia przynoszą liczne okazje życia codziennego. Zostało nam powierzone jakieś ważne zadanie? Nie czujmy się «kimś», nie wpadajmy w pychę i dumę. Pamiętajmy, że najważniejszą rzeczą jest kochać bliźniego. Wykorzystajmy tę nową sytuację, by lepiej służyć bliźnim, nie zaniedbując tego, co wydaje się czymś małym, nie zapominając o relacjach międzyludzkich, o prostych codziennych obowiązkach, o pomocy rodzicom, o spokoju i harmonii w rodzinie, o wychowaniu dzieci… Tak, cokolwiek by się nie działo, pamiętajmy, że chrześcijaństwo oznacza kochać i to najbardziej tych ostatnich. Jeśli tak będziemy żyć, nasze życie będzie nieustannym budowaniem królestwa Bożego na ziemi, a przy tym wysiłku Jezus obiecał dodatkowo wszystko inne: zdrowie, dobra, obfitość wszystkiego…, by rozdawać je innym i w ten sposób stać się przedłużeniem Bożej Opatrzności dla wielu”1.
„Jeśli kto chce być pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich!”
Ochrona wspólnego domu jest szczególnie aktualną służbą na rzecz dobra wspólnego, którą możemy dzielić z wieloma ludźmi na całym świecie i która od lat jest istotnym wyrazem wspólnego chrześcijańskiego świadectwa. Szczególnie pamiętamy, że również w tym roku w coraz większej liczbie Kościołów rozpoczynamy we wrześniu obchody Dnia Świata Stworzonego, które jako czas poświęcony Dziełu stworzenia trwają aż do 4 października.
Wspólnota z Taizè, przy jednej z takich okazji, zaproponowała następującą modlitwę: „Miłujący Boże spraw, abyśmy trwając w Twojej obecności, potrafili pojąć nieskończone piękno wszystkiego, co stworzyłeś, co ma swój początek w Tobie, w Twoim niewyczerpanym miłosierdziu. Spraw, byśmy bardziej troszczyli się o innych i o całe stworzenie. Naucz nas odkrywać wartość wszystkiego i uczyń nas tymi, którzy wprowadzają pokój w rodzinie ludzkiej”2.
Letizia Magri
1 Ch. Lubich, Słowo Życia, Wrzesień 1985.